ANTIEKE SCHOUWEN:

Natuursteen heeft een enorm breed scala aan kleurvariëteiten en tekeningen.
In Nederland gebruikten we al in de 18e eeuw  op grote schaal marmer voor onze schouwen, in de perioden ervoor waren ook de zandstenen / kalkstenen uit o.a Duitsland en België veelal in gebruik voor grote prominente schouwen, veelal met een houten kap.
Bij de 19e eeuwse neo renaissance en neo gotische stijlen werden deze steensoorten tevens nog regelmatig toegepast.

De 18e eeuwse sierlijke en veelal fraai uitgewerkte schouwen vernoemen we naar de regerende Franse koningen Lodewijk XIV - XVI die ieder weer een andere stijlperiode introduceerden.
De Lodewijkstijlen in de Franse stijl zijn ook tot in Nederland toegepast, uitbundig in de royale klasse met de pronkkamers in de grachtenpanden en buitenplaatsen  of net iets eenvoudiger.
Na Lodewijk XIV kenden we ook de Regence stijl waarna de Lodewijk XV stijl zijn intrede deed.
Na de laatste Franse koning in de 18e eeuw is er een korte Directoire stijl geweest tijdens de Franse revolutie.
De Franse schouwen uit de 18e en 19e eeuw werden veelal gemaakt uit de meest prachtige en kleurrijke marmers uit Frankrijk en Italië.
De grijs blauwe Bardiglio variant (Bleu Turquin) uit Italië was een zeer populaire marmersoort in Nederland gedurende de LOUIS XVI periode, in de latere stijlen in de 19e eeuw kwam dit materiaal veel minder voor.
Na de revolutie begin 19e eeuw maakten we kennis met de Empire stijl ingevoerd door keizer Napoleon I.
Latere 19e eeuwse stijlen werden in Frankrijk  vernoemd naar de regerende Franse machthebbers als Lodewijk Filips en Napoleon III, deze zijn in Nederland minder bekend.
Later in de 19e eeuw hadden de Franse en Nederlandse stijlen overeenkomsten, de Nederlandse stijl was duidelijk wel eenvoudiger over het algemeen dan de Belgische en Franse stijl.

Tweede helft 19e eeuw werd het Belgische diep zwarte marmer “Noir de Mazy” veelvuldig toegepast voor onze schouwen.
Er werden op grote schaal  fraai uitgewerkte schouwen geproduceerd  in de uitgewerkte Eclectische neo stijlen, in België was deze stijl veelal erg zwaar en bijzonder bewerkelijk.
Na 1900 werd deze stijl minder populair, ornamenten verloren hun acanthusbladeren en werden hoekiger, de “vernieuwde” stijl deed zijn intrede zoals de ” Art Nouveau stijl  gevolgd door de Art  Deco.
De schouwen werden versierd met ingewerkte moulures in de panelen, als rechthoek, streepmotief of het bekende rondje in het voorpaneel.
In de zwart marmeren schouwen werden in de periodes voor de oorlog tevens motieven fijn ingehakt in Art Nouveau of Art Deco stijl.
Met name in de periode voor de oorlogsjaren werd er voor woningbouwprojecten regelmatig een mindere kwaliteit zwart marmer toegepast, deze vertoonde een wat grijziger korrelstructuur en kwamen er vaker dikkere witte lijnen voor in de panelen.

De eerste helft 20e eeuw werden er tevens massaal schouwen gemaakt in de Belgische rode marmers (o.a. Rouge Royal), de Belgische grijze marmers, het grijs witte St Anne marmer, Belgisch hardsteen en zwart marmer.
Uit Frankrijk kwamen de creme kleurige Boulonais varianten,
wit marmer uit Carrara Italië.
Zwart en rood marmer uit België werden massaal via de Maas uit België naar Nederland verscheept in de jaren 30.
Na de oorlog werd marmer voor de schouwen minder populair, de zwart marmergroeves moesten sluiten en er kwam een grote verandering in onze bouwstijl.